De eerste week Taraganj

De eerste week.
Oké, waar was ik gebleven? Mijn eerste dag in Taraganj was dus een dikke tegenvaller.. Maar ik heb mezelf weer bij elkaar geraapt en ga er het beste van maken. Ik geef niet op, dus nu ook niet. En nu, het gaat goed met me!

De dinsdag zijn Shafiq (manager), Elius (mijn collega) en ik op bezoek gegaan bij een aantal jonge ondernemers welke lid zijn van de diverse Youth Clubs. Wat mijn taak precies inhoudt, weet ik nog steeds niet maar het heeft te maken met het enthousiasmeren, ondersteunen en begeleiden van de leden van deze Youth Clubs. Daarnaast is 'me-bemoeien-met-allerlei-zaken' een hele sterke kant van me, dus zal er vast nog wel meer werk aan de winkel zijn.
Er zijn verschillende clubs waar jongeren en vrouwen zich aan kunnen melden voor bijvoorbeeld een beroepsopleiding. Deze duurt dan 4 weken. Dit kan zijn; mobile phone repairing, house wiring, car driving, solar technology, farming (vooral voor de vrouwen) etc. Wij bezochten dinsdagochtend een aantal geslaagde deelnemers die inmiddels hun eigen bedrijf hebben opgezet. Hartstikke leuk om te zien en hoe trots en dankbaar deze mensen zijn. Een jongen met een eigen electronicazaak, een jongen die als ZZP'er electromonteur is, een jongen die zijn eigen mobile phone winkeltje heeft, een jongen die zijn rijbewijs heeft mogen halen en nu chauffeur is en een jongedame die nu een hele boerderij runt. Een aantal dames en heren vanuit VSO kantoren wereldwijd vergezelden ons bij deze bezoeken en keken allemaal vrij ongeloofwaardig toen ik vertelde dat ik hier 5 maanden zou verblijven om deze jongeren een hart onder de riem te steken en te begeleiden. 'Good luck, be safe' werd me toegewenst. Wellicht zagen ze nog wat lichte wanhoop in mijn ogen toen ze me vroegen wat ik dan precies ging doen (daar had ik op dat moment namelijk nog absoluut geen idee van). Na de lunch was het voor mij tijd om naar het ziekenhuis te gaan voor mijn inenting en daarna zou ik bij Regina blijven logeren omdat we woensdag vrij waren ivm National Motherlanguage Day.

De vrije woensdag hebben we met name besteedt aan het bezoeken van een aantal lokale events, er werd gedanst, gezongen en veel gelachen. We hebben streetfood gegeten, met de rikshaw en oto gereisd en de lokale markten bezocht (kortom; alle regels gebroken). Ook zijn we naar de dierentuin geweest wat echt het ALLERSLECHTSTE idee van de wereld was. Ik kon wel weer in tranen uitbarsten; wàt een kleine hokjes voor die beesten. Te zielig, dus gauw door het bijbehorende bos om te wandelen en wat zuurstof te krijgen (want serieus alles wat je hier inademt is een bak zand, dat wil je niet weten, verschrikkelijke stofzooi) en door. Entree was BDT 10 (da's nog geen €0,10). Voor mijn part vragen ze 100x zoveel en geven ze die beesten dat hele bos om in te bewegen.. Maargoed, das een ander goed doel waar ik me wellicht ooit nog voor in ga zetten (kleine kanttekening; vanuit Nederland dan).
De dag vloog voorbij en donderdag zou ik weer opgehaald worden voor werk.

Werk, daar kan ik vrij kort over zijn. Donderdag, zaterdag, zondag, maandag en dinsdag waren veel van hetzelfde. Ik heb een map gekregen met daarin documenten van mijn voorganger en de boodschap dat door te lezen. Daar ben ik dus al een aantal dagen mee bezig. Ding is dat ik er in een paar uur doorheen was en eigenlijk nog geen flauw idee heb wat dan precies de bedoeling is. Enfin. Elius, mijn collega, heeft naast mijn project ook nog een ander project lopen; 'het kopen van schapen op de markt'. Hier is hij elke dag mee bezig geweest wat resulteert in het feit dat ik in m'n eentje op kantoor zit, documenten te lezen, maar vooral mezelf bezig hou (denk aan social media, blogs lezen (wat overigens wel heel leerzaam is gezien ze van mijn voorgangers zijn) en ander entertainment). Nadat ik Elius hier echt al een aantal keer op had aangesproken (Elius, my job is to motivate the members of the Youth Club, I can not do that from the office; I have to be out in the field) is het donderdag dan zo ver; we gaan op field trip! Waarschijnlijk komt Aino me vergezellen (zij is immers al dagenlang hard aan het werk geweest met haar collega's dus hopelijk kan ik dan een sprintje trekken) dus dat is hartstikke mooi! Hierover later meer.

Afgelopen vrijdag zijn Regina en ik op onze vrije dag naar Tajhat paleis geweest, hebben wederom wat rondgewandeld, maar vooral rustig aan gedaan, voor zover dat kan in deze hectiek hier.
Al met al ben ik ontzettend blij met het feit dat niemamd meer moeilijk doet als ik naar Rangpur naar Regina wil. Het is prima te combineren met werk, dus zo ben ik een paar avonden in de week bij haar en de rest in mijn eigen appartement. Waar ik relaxed kan netflixen (thanks Maaike!!!) en m'n avondeten bij de bovenburen kan halen.

Over die bovenburen gesproken. De vader van dit gezin (vader, moeder, 2 dochters, 1 zoon en oma) is de eigenaar van het complex waar ik woon + de bijbehorende motor winkel op de begane grond. Die lui zijn volgens mij hartstikke rijk en de moeder en de 2 dochters (Lisa (moeder) en Tamanna (9 of 10) en Tahia (5 of 6)) zijn donders nieuwsgierig. Toen ze m'n hele stamboom hadden uitgevraagd (heb je dan écht geen broers of zussen?) wilden ze graag een foto van mijn moeder zien, dat kan. M'n telefoon is uit mijn handen gegrist en vervolgens werd m'n hele bibliotheek doorgescrold.. Niet de bedoeling! Dat ding weer afgepakt en gezegd dat sommige zaken privé zijn. Uiteindelijk heb ik ze even zoet weten te houden met snapchat en waren ze tevreden. Lisa had uitgebreid voor me gekookt en aangegeven dat ze graag elke dag rijst voor me wil maken met groentes. Hier ga ik dus zeker nog op terugkomen! Het is best gezellig bij ze, Tamanna praat hartstikke leuk Engels (krijg ook privé les) en we komen een heel eind. Tahia (werkelijk een natuurtalent) danst complete Bollywood videoclips na (da's dus echt niet makkelijk) en ik doe graag mee.. Deze familie komt vast nog vaker aan bod in mijn blogs. Keep u posted!