De dag dat ik doodziek werd

Eigenlijk heb ik geen idee meer waar ik moet beginnen, wat er verteld is en wat niet, maar ik weet dat ik gigantisch achter loop dus bij deze; de update! Ik zie dat mijn laatste blog van een maand geleden is, zo snel gaat de tijd (ik moet zeggen, soms kruipt ie hier voorbij hoor!)

Hoe gaat het met me? Goed! Ik zit met een glimlach van oor tot oor achter mijn laptop omdat ik weet welk verhaal ik ga schrijven. Tranen van het lachen (achteraf hoor!!)! Nou goed, komt ie ..

De weken dat ik vanuit Rangpur aan het werk ben bestaan voornamelijk uit het doen van research, het opzetten van trainingen (deze geef ik zelf; bv boekhouding of we vliegen een expert in; bv voor het repareren van smartphones.. Hoewel ik daar zelf tegenwoordig ook wel capabel voor ben om een training in te geven, maar daar kom ik later op terug. Haha, ik moet nu zelf al lachen. Sorry), het organiseren van evenementen en bijeenkomsten en het ondersteunen van Aino en Fahim in Gaibandha. In de avonden ga ik met Regina op pad en houden we elkaar bezig. Gezellig, dat zeker. Én, sinds kort hebben we ventilatoren in huis! Niet dat het daardoor minder warm is, maar de warmte wordt in ieder geval verplaatst. For what it's worth..

Goed, eind maart ging ik naar Dhaka omdat we daar een 2-daags event hadden om alle projecten te presenteren en onze ervaringen te delen. Kei leuk. Ik heb een presentatie gegeven, aanbevelingen gedaan, ervaringen gedeeld en kraamvogels gevouwen (gezien 90% in Bangla was, kregen Aino en ik niet bijzonder veel mee van alle andere projecten en hebben we ons kostelijk vermaakt met origami).
Ik sliep met Aino en Verity (UK) op een kamer in het hotel en na dit event mocht ik verkassen naar het VSO appartement, midden in het bruisende Dhaka. Dat klonk erg goed! Winkels, Dutch Club en restaurants; here I come!

Na 1 dag werd ik ziek. Doodziek. Ik heb me nog nooit zo beroerd gevoeld, alles kwam eruit en mijn reis naar Thailand kwam in gevaar.
Na de 2e dag ziek zijn en fulltime slapen werd ik naar het ziekenhuis vervoerd, er werden er tests gedaan, bloed afgenomen en kreeg ik 's avonds een recept voor een shitload aan medicijnen. Ik heb ruzie staan maken met de apothekers omdat je hier de pillen in een zakje krijgt en je dus geen idee hebt wat waarvoor is en welke hoeveelheid je hoeveel keer per dag in moet nemen. Dat gaat dus een beetje op de gok. Echt.. Uiteindelijk heb ik na veel stampij gemaakt te hebben ongeveer door wat waarvoor is (dank google) en in welke hoeveelheid ik alles moet innemen. Vervolgens kom ik erachter dat ze welgeteld 1 medicijn van mijn lijstje op voorraad hebben in het ziekenhuis (ben je serieus .. ?!) en de rest moet ik maar ergens in een apotheek op straat zien te vinden. Doodziek, met m'n medisch dossier onder m'n arm (die mag je zelf bijhouden alstublieft), een infectie (tja, zoiets dacht de dokter) rijker en 1 zakje met tabletten mocht op pad. Gelukkig wist mijn chauffeur wel waar ik moest zijn en bracht me naar een andere apotheek. Ik heb dus voor elke klacht die ik maar aangaf een recept gekregen en na wat research heb ik besloten de anti-overgeef tabletten en de spierpijn tabletten (huh? Ja..) te skippen en voor de antibiotica, pijnstillers en antibacterie tabletten te gaan. De antibiotica had ik in het ziekenhuis al gekregen en verrek, in een apotheek langs de weg vond ik de pijnstillers en antibacterie tabletten. De hele zooi thuis ingenomen (niet alles tegelijk allicht) en weer gaan slapen.

Ik sliep de nacht door, woensdag vrijwel de hele dag ook voor pampus gelegen en in de avond begon ik op te leven.
Donderdagochtend heb ik mezelf naar kantoor gesleept om mijn ticket te printen en heb ik op z'n elfendertigst m'n spullen gepakt. In de avond voelde ik me een stuk beter en begon de antibiotica aan te slaan. Ik heb nog wat werk kunnen verzetten zodat m'n collega's in het project ook door konden en alles overgedragen. Gelukkig precies op tijd want vrijdagochtend zat ik in het vliegtuig naar Bangkok..

**Inmiddels ben ik al een stuk verder aan het typen en merk ik dat dit een lang verhaal word, dus ik ga het in 2 verhalen verdelen.. Volgende komt morgen!!**